Πώς κατάφερε να μην πάρει αυτό το παιχνίδι;

Τα έκανε όλα όπως έπρεπε, εκτός από το να πάρει τη νίκη. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος του κειμένου, με τον Ολυμπιακό να διαχειρίζεται άψογα ένα παιχνίδι για 90 λεπτά και να τα κάνει μούσκεμα στο φινάλε. Οι τρεις βαθμοί έγιναν ένας και οι «ερυθρόλευκοι» στο τέλος έχασαν το τρίποντο από την… επίθεσή τους και όχι από την άμυνα, όπως αρκετοί σκέφτονταν πριν τον αγώνα.

Παράπονο ασφαλώς δεν μπορεί να υπάρχει από την αδιανόητη προσπάθεια, αλλά σου μένει ένα τεράστιο κρίμα, γαμώτο και γιατί. Κρίμα για τη συγκλονιστική εμφάνιση, γαμώτο γιατί έχεις πετάξει τέσσερις βαθμούς στο σπίτι σου, γιατί να μην τελειώσει η αναμέτρηση νωρίτερα. Ο Μεντιλίμπαρ είχε διαβάσει άψογα το παιχνίδι, οι τοποθετήσεις των ποδοσφαιριστών και η στόχευση σε πρέσινγκ και δημιουργία ήταν αυτή που έπρεπε, με τους Πειραιώτες να κυριαρχούν. Δεν έκαναν ούτε… αχ οι 1800 Ολλανδοί οπαδοί στο πρώτο ημίχρονο, όπου ο Ολυμπιακός τους έπιασε από τον λαιμό και δεν επέτρεψε σε μία από τις πιο παραγωγικές ομάδες της Ευρώπης να δημιουργήσει.

Ο Ζέλσον, που από την πρώτη του επαφή στο χορτάρι, φαίνεται ότι θα είναι σε καλό βράδυ κεραυνοβολεί τον αντίπαλο κίπερ, οι Γκαρθία-Μουζακίτης κόβουν και ράβουν στον άξονα, ο Ποντένσε παίρνει ενέργειες και οι «ερυθρόλευκοι» δείχνουν πιο γρήγορη ομάδα από ένα καταπληκτικό σύνολο. Το δεύτερο μέρος ξεκινά με τους Πειραιώτες να έχουν κάποια κενά, επιτρέποντας στην PSV να βρει κάθετο ποδόσφαιρο, αλλά ο συγκινητικός Πιρόλα κόβει κάθε υποψία επίθεσης. Ο κόσμος μπουστάρει, οι Πειραιώτες νιώθουν καλά στο γήπεδο και συνεχίζουν να κάνουν το παιχνίδι τους, δημιουργώντας λιγότερο.

Έχουν δοκάρι, έχουν πολλές προϋποθέσεις επίθεσης αλλά στο τελευταίο τέταρτο τις σπαταλάνε κυρίως λόγω κούρασης, η οποία φέρνει… θολούρα στο μυαλό. Κοντρόλ προς τα πίσω, κατάχρηση της ντρίμπλας, λανθασμένες επιλογές στο τελευταίο τρίτο και το 2-0 δεν έχει γίνει κατά τύχη, αλλά και λόγω φλυαρίας. Παρότι το παιχνίδι πάει σβηστά, αφού ο Τζολάκης δεν έχει απειληθεί, έρχεται το τετράλεπτο των καθυστερήσεων που κυλάει μόνο με λάθη.

Εύκολο κόρνερ του Ορτέγκα, μεγάλο λάθος του Ζέλσον που πάει να ντριμπλάρει σε αντεπίθεση 3-1 αντί να πασάρει, φάουλ του Μουζακίτη μερικά μέτρα εκτός περιοχής. Ο Ροντινέι κρατά onside άλλον έναν αντίπαλο, σε μια σκηνή που είδαμε δις προ ημερών με τον Άρη, η μπάλα δεν απομακρύνεται παρά το τσαφ του αρχηγού της Αϊντχόφεν, ο Πέπι σουτάρει και περνά την μπάλα ανάμεσα σε σώματα τα οποία εμποδίζουν τον Τζολάκη να έχει οπτικό πεδίο και αυτός δεν την βρίσκει όπως θέλει για να αποσοβήσει το 1-1.

Τέσσερα λεπτά, στα οποία η κούραση κυριάρχησε και εν τέλει έφερε ένα άδικο αποτέλεσμα στον Ολυμπιακό. Στην κορυφαία με διαφορά φετινή του εμφάνιση, οι Πειραιώτες έδειξαν με την απογοήτευσή τους μετά το τελευταίο σφύριγμα του Τουρπέν το πόσο έχουν αδικήσει τον εαυτό τους στο Champions League. Αντί για 6 πόντους, άντε… μίνιμουμ 4, έχουν μόλις 2. Και πλέον ψάχνουν υπερβάσεις ή πολύ πιο απλά, ένα 3/4 στις εναπομείνασες αγωνιστικές για να περάσουν στα νοκ-άουτ. Δύσκολο; Σίγουρα! Ακατόρθωτο; Όχι με την εικόνα της Τρίτης, αλλά σίγουρα το βουνό έχει ανηφορική κλίση.